Yandı kolları ;
Yandı zihni ;
Arttı hisleri , fenalaştı halleri ;
Artık farkındaydı sanki bişilerin ,
Sahibiydi hayal edip gerçekleştirebilmenin ;
Ama idrakındaydı da gerçeğin yokken varolduğunun ;
İçine aktı ;
Kendi içine ;
Alemlerin içinde ki aleme yol aldı ;
Usul usul hızlı hızlı ;
Bi kitabı açtı kalbinde ;
Kabı altın yaldızlı , içi yıldızlı
Renkler fışkırdı parmak uçlarından ;
Taştı ondan , taştı senden taştı taştı taş ;
Farketti ki içindeki alem büyük dışındakinden ;
Uzatıp kıprattı parmağını ;
Ol dedi ;
Ol ;
Tüm amacı daha ne kadar ileriye gidebileceğini anlamaktı ;
Farkında olmadan SONSUZLUKtu aradığı ;
Ama SONu aramaktı tekniği ;
99 yetmemişti ;
3.boyutta ki son isme ihtiyacı vardı ;
Sonsuzluğun merdivenlerini çıkarken ;
Parmaklarında ki renkleri camdan şişelere koydu;
Renklerini ayırdı uzamın ;
3’e bölmekti zamanı , düzü , çemberi ;
Geçmişi arkasına Geleceği önüne aldı ;
An oldu adı ortada kaldı ;
Orda olan burda değildi , burda olanda orda ;
Ama ortadan baktığındaki anlardın ki ;
O da orda bu da ;
Ve kalbinin atışı dedi ona ;
ŞİMDİ ZAMANI ;
Beyni konuştu ;
OL ZAMANI ;
Abrakadabra zamanı ;
Kaldırdı ellerini ;
Dokundu boşluğa ;
Bağırdı ;
OL ...
Oldu !
Bızzt diye oldu ;
Hücreleri yaratılırken ;
Akışını gördü değişik değişik frequencylerde ;
Üçgenler , çembeler ,spi spi raller ;
Bir de bir ışık dolu şişe ;
İçti şişeyi ;
Dibinde en ufak ışık kalana kadar ;
Tadı elma gibiydi , kendi de sanki Adem ;
Sonra ağırlaştı gözleri , silindi zihni ;
Yıkandı elleri ;
Unuttu tüm çabalarını ;
Bilmez oldu amacını ;
Daldı bi kör aydınlık uykuya ;
Gözünde perde ;
Zıtlıkların bütünleştiği anlamlarda ;
Zamanı gelince uyanacağını anlayamadığını bi düşe ...
Ölüp ölüm gene gene doğmalara ...
