Tüm ihtişamıyla belki de şehrin en tutkulu ve gizemli lokantası…İçine girip, çok bakmış olsam da hiç yemek yemediğim bir yerdir orası. Çünkü ,öyle özel bir insanla gitmek istemişimdir ki, masaya oturduğunda “ Hımm, menüyü biraz zenginleştirmek lazım, koltuklar da eskimiş” gibi uyuz nutuklar atmasın bana. Hiç çekemem.
.................
Bu yüzden sona kaldım ve malesef dona kaldım :( Geçen sene kendi içimde ve yurdumun içinde başlattığım gezimin startını Konya'ya doğru tamda o istikametten vermiştim ...
O zaman tekrar demiştim hala başımda kavak yelleri esiyorken geleyimde burda bi küfelik olayım , gecenin bir vakti o halde yemekten çıkıp merdivenlerde şarkı söyleyeyim ...
Sonrada aradan yıllar geçsin koca kadın olayım ve geleyim yine yiyeyim içeyim ve sonrasında basamaklara oturup o an esen rüzgara karşı "" o şarkı "" yı mırıldanayım ...
................
Kısmet , olmadı ...
MFÖ 'nün o çok sevdiğim şarkısı geldi yine aklıma ...
Olan olsun bıraktım
Anlamı yok zorlamanın
Şans kadere inandım
Mecburiyetten ...
.................
Bana kimse boş laflarla gelmesin , yürüyelim edelim otel ettirmeyelim bık bık ... Ben bunlara inanmıyorum , ben bir annenin yada babanın çocuğunun elini tutarken ona hayatının ilk öğretmeni olurken ; his verebilmesine , değer bilmeyi öğretmesine inanıyorum ...
27 yaşındayım ve keşke daha önce doğsaymışım diyorum bu şehri daha iyi hissedebilmek için ; Yaşıtlarımız Ortaköy'e giderken eğlenmek için , biz Despinaya gidiyoruz ... Biz Ortaköy'e kumpir yemeğe gidiyoruz ...
Çok üzülüyorum çok ... ;Tarifsiz
Keşke bir kaç ay önce sevgilimin elini tutarak Modadan aşşağıya inerken , kaçan vapura inat ısrar etseymişim Haydarpaşayı bi görelim isteğimde :(
Keşke ...
Ne acı kelime ...
Tek tesellim daha önce ki hayatımda şehrin tadını çıkarmış olmak ; bu yüzden de yine bu şehirde olmayı seçmek
