Kış geliyordu ... Mutsuzluktan ölecektim ... Güneş beni terketmişti ...
Uyuyarak ölmek istiyorum dedim ...
ve denedim ...
Sonra ...
Önce bi koku duydum ...
Tanıdık ...
Davetkar ...
Davet edildiğim yere gitmediğim nerde duyulmuş ... Tavşanı gördüğümde peşini bıraktığım nerde görülmüş ...
Kapattım gözlerimi ... Eminim yolu biliyorumdur ... Hem O'ndan başka kime güvenilir ....
Önce yükseldi ayaklarım yerden ama çok değil biraz - 10 cm belki de 15 ... Önceleri tatmin oldum ama zihnimin beni mutsuz etmesine de izin vermedim ... Uçmaya başlamıştım çünkü bu benim An'ımdı !!!
Odalar geçtik ... Evlerin kapıları ... Apartmanların kapıları ... Birtakım boyutların kapıları ... Dışarı dışarı dışarı ... Dışarı çıkıyordum ama aslında farkındaydım içeriye doğruydu yolculuk ...
Birtakım bulutlar geçtik ... Birkaç melodi ... Sanki eve gidiyordum ... İçimdeki bu sıcaklık ve tanıdıklık bundandı ...
Yüzyıllık uykusuzluğum son bulacaktı belki de ... Bekleyişlerim ...
Birden yatağımı gördüm ... Gökyüzüne bakan çimenlerin üzerindeki yatağım ... Çocuktum ... yanlızdım ... Üzerindeydim ... Gökyüzünü seyrederdim ... Büyüdüğüme en çok bu yüzden üzülüyordum ... Ama şimdi karşımda ... Elim ayağım titriyor ... yüzümde bu boyuttan olmayan bi gülümseme beliriyordu ...
Ne kadar uykusuz olduğumu anladım yine ...
Ve bıraktım kollarına kendimi ... Gerçek bir kavuşmaydı ... İçi altı heryeri anlam dolu ...
Özlemlerime kavuşmak ve ardımda bıraktıklarıma dair iki damla yaş düştü gözümden ... İki gözüme birer damla ... Eşit - adil ve özgür ...
Ve yeni bir melodi geldi yerleşti kulaklarıma ... uzanırken boylu boyumca en rahatımda ...
Uzandım , tavan yoktu ... Yatağım bulutların üzerindeydi ... ve sürekli yükseliyordu ... Kokular vanilyalı - manolyalı - yaseminli ...
Anladım
Artık gerçekten ait olduğum bütünüme / evime gidiyordum ...
Sonsuza kadar uçacak ... Sonsuza kadar uyuyabilecektim
Artık gerçekten
MUTLUYDUM ...
SONUNDA TATMİN OLMUŞTUM VE BU TÜM VÜCUDUMDAN FIŞKIRIYORDU ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder